تنیس البو یا آرنج تنیس بازان

تنیس البو یا اپی کندیلیت جانبی(لترال)، عارضه‌ای دردناک است که در صورت استفاده مفرط از تاندون‌های آرنج، معمولاً در اثر حرکت‌های مکرر مچ و بازو، رخ می‌دهد. ممکن است متوجه درد در قسمت بیرونی آرنج شوید که ممکن است به سمت ساعد حرکت کند. به احتمال زیاد زمانی که بازوی خود را صاف یا به طور کامل دراز می کنید، درد را احساس خواهید کرد.

چه چیزی باعث ایجاد آرنج تنیس بازان می شود؟

تنیس البو بر اثر التهاب تاندون بوجود میاید. تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست میشوند در بالای ساعد به سطح خارجی آرنج میچسبند. اینها عضلات اکستانسور و سوپیناتور ساعد هستند.

تاندون بخشی از عضله است که به استخوان می چسبد. تاندون های ساعد ماهیچه های ساعد را به استخوان خارجی آرنج متصل می کنند. آرنج تنیس بازان اغلب زمانی اتفاق می افتد که یک عضله خاص در ساعد – عضله اکستانسور کارپی رادیالیس برویس (ECRB) – آسیب دیده باشد. ECRB به بالا بردن (کشیدن) مچ دست کمک می کند.

استفاده مکرر عضله ECRB را ضعیف می کند و باعث پارگی بسیار ریز در تاندون عضله در نقطه ای که به خارج از آرنج می چسبد، می شود. این پارگی ها منجر به التهاب و درد می شود.

آرنج تنیس بازان با هر فعالیتی که شامل چرخش مکرر مچ دست است تحریک می شود. این فعالیت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنیس و سایر ورزش های راکت
• شنا
• گلف
• چرخاندن یک کلید
• استفاده مکرر از پیچ گوشتی، چکش یا کامپیوتر

آرنج تنیس بازان چگونه تشخیص داده می شود؟

آرنج تنیس / تنیس البو بازان معمولا هنگام معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک از شما در مورد شغلتان، اینکه آیا ورزش می کنید و اینکه این علائم چگونه ایجاد شده است، می پرسد. سپس چند آزمایش ساده را برای کمک به تشخیص انجام می دهد. ممکن است برای بررسی درد، به نقطه ای که تاندون به استخوان می چسبد، فشار وارد کند. هنگامی که آرنج صاف است و مچ دست به سمت کف دست خم می شود ، یا در حالی که مچ را صاف می کنید در امتداد قسمت بیرونی آرنج احساس درد می کنید یا خیر؟

همچنین ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند رادیوگرافی یا اسکن MRI را برای پیدا کردن سایر اختلالاتی که می‌توانند باعث درد بازو شوند، تجویز شود، که شامل آرتریت آرنج است. معمولا این آزمایشات، برای تشخیص ضروری نیستند.

آرنج تنیس بازان چگونه درمان می شود؟

مداخلات غیر جراحی

حدود 80 تا 95 درصد موارد آرنج تنیس بازان را می توان بدون جراحی با موفقیت درمان کرد. پزشک ابتدا یک یا چند مورد از درمان های زیر را تجویز می کند:

• استراحت: اولین قدم در بهبودی این است که چند هفته به بازوی خود استراحت دهید. همچنین ممکن است برای کمک به بی حرکت کردن عضلات آسیب دیده به یک بریس نیاز پیدا کنید.
• یخ: بسته های یخ که روی آرنج قرار می گیرند می توانند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کنند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
• فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپ از تمرینات مختلفی برای تقویت ماهیچه های ساعد و ارتقای بهبودی استفاده می کند. این تمرینات شامل تمرینات بازو، ماساژ یخ، و تکنیک های تحریک عضلانی باشد.
• اولتراسوند درمانی: در سونوگرافی درمانی، یک پروب اولتراسوند روی دردناک ترین ناحیه بازوی شما قرار می گیرد. این کاوشگر امواج صوتی با فرکانس بالا را برای مدت زمان مشخصی به بافت ها ساطع می کند. این نوع درمان می تواند به کاهش التهاب و تسریع بهبودی کمک کند.
• تزریق استروئید: ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که یک داروی کورتیکواستروئید را مستقیماً به عضله آسیب دیده یا جایی که تاندون به استخوان آرنج متصل می شود، تزریق کند. این می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• شوک درمانی: این یک روش درمانی تجربی است که امواج صوتی را به آرنج منتقل می کند تا روند بهبودی خود بدن را ارتقا دهد. ممکن است پزشک شما این درمان را ارائه دهد یا ندهد.
• تزریق پلاسمای غنی از پلاکت: این یک امکان درمانی است که کاملا امیدوارکننده به نظر می رسد و توسط برخی از پزشکان استفاده می شود. با این حال، معمولاً در حال حاضر توسط شرکت های بیمه پوشش داده نمی شود.

عمل جراحی

اگر علائم پس از یک سال درمان بهبود نیافت، ممکن است نیاز به جراحی باشد. شما و پزشکتان می توانید تعیین کنید که آیا جراحی برای بهبود وضعیت شما ضروری است یا خیر.

جراحی یا از طریق یک محدوده کوچک که در آرنج وارد می شود (به روش آرتروسکوپی) یا از طریق یک برش بزرگتر که مستقیماً روی آرنج ایجاد می شود (جراحی باز) انجام می شود. هر دو روش برای برداشتن بافت مرده و چسباندن مجدد ماهیچه سالم به استخوان استفاده می شود.

پس از جراحی، بازوی شما ممکن است با یک آتل بی حرکت شود. این کار برای کمک به بازیابی قدرت و انعطاف پذیری عضلات انجام می شود.

جراحی آرنج تنیس بازان را در 80 تا 90 درصد موارد با موفقیت درمان می کند. با این حال، کاهش قدرت عضلانی طبیعی است.

چگونه می توان از آرنج تنیس بازان / تنیس البو جلوگیری کرد؟

چندین راه برای کمک به پیشگیری از آرنج تنیس بازان وجود دارد، از جمله:

• اطمینان حاصل کنید که از تجهیزات مناسب و تکنیک مناسب برای هر ورزش یا کار استفاده می کنید.
• انجام تمریناتی که قدرت و انعطاف پذیری ساعد را حفظ می کند.
• سرد کردن آرنج به دنبال فعالیت بدنی شدید
• اگر خم کردن یا صاف کردن بازو دردناک است به آرنج خود استراحت دهید.
• اگر این مراحل را انجام دهید و از وارد کردن فشار به تاندون‌های آرنج خود اجتناب کنید، می‌توانید شانس ابتلا به آرنج تنیس بازان خود را کاهش دهید یا از بازگشت آن جلوگیری کنید.