چطور انگیزه ی خود را برای باشگاه رفتن حفظ کنیم؟

 در این مقاله در مورد 4 موضوع مهم صحبت میشود.

اول ثبات سپس کاهش وزن بعد رشد عضلات و در نهایت تغذیه.

شروع مسیر تناسب اندام ممکن است بسیار دشوار باشد، به خصوص با همه توصیه های متناقض موجود – تمرینات هوازی در مقابل بدنسازی، رژیم های کتو و … طبیعی ست که احساس کنید گم شده اید و ندانید که از کجا باید شروع کنید. اما در نهایت، اهمیت تمام  این جزئیات بسیار کمتر از این موضوع است: ثبات.

اهمیت ثبات

مهم نیست که چه برنامه تمرینی یا برنامه غذایی را انتخاب کنید، چون آنها تنها در صورتی موثر خواهند بود که به طور مداوم در گذر زمان به آنها پایبند باشید. یک ماه تمرین سخت‌گیرانه، ماه‌ها بی‌تحرکی را جبران نمی‌کند، همانطور که یک رژیم غذایی موقت نتایج پایداری به همراه نخواهد داشت. کلید موفقیت در باشگاه، و در هر هدف تناسب اندام، در توانایی شما برای حفظ تلاشتان به طور ثابت در هر روز ، هر ماه، و هر سال نهفته است.

ما به مبحث انگیزه بیش از حد اهمیت میدهیم..

در این قسمت میخواهم یک نظریه ی نامطلوب را عنوان کنم:

انگیزه را فراموش کنید. بسیاری از مبتدیان نمی توانند در این مسیر با یک برنامه ی منظم و مشخص پیش بروند، زیرا آنها بیش از حد روی میزان انگیزه خود متمرکز هستند. این می تواند منجر به چرخه ای شود که در آن چند هفته به سختی تمرین می کنید، سپس انرژی خود را از دست می دهید و استراحت طولانی می کنید تا دوباره این روند را شروع کنید.

تکیه کردن به انگیزه به تنهایی یک رویکرد معیوب است زیرا انگیزه زودگذر است. حتی حرفه ای ترین ورزشکاران نیز اغلب تمایلی به ورزش کردن ندارند. در واقع، من بیش از 12 سال است که به طور مداوم تمرین می کنم، و باید بگویم که بیشتر اوقات، انگیزه ای برای رفتن به باشگاه ندارم. اما به هر حال می روم و این کلید موفقیت است.

چرا انگیزه شکست می خورد؟

مشکل تلاش کردن برای با انگیزه ماندن این است که انگیزه منبع قابل اعتمادی برای ادامه دادن نیست. شما همیشه برای ورزش کردن انگیزه نخواهید داشت، و اگر انگیزه تنها سوخت شما باشد، بیشتر اوقات باشگاه را میپیچونید. در عوض، باید تمرین کنید، چه زمانی که انگیزه دارید چه زمانی که ندارید.

انضباط بیشتر از انگیزه اهمیت دارد.

به جای اینکه دنبال انگیزه باشید، برای ایجاد نظم و انضباط تمرکز کنید. نظم و انضباط چیزی است باعث میشود در زمانی که انگیزه ندارید، ادامه بدهید. بر خلاف انگیزه، نظم و انضباط به این که در آن لحظه چه احساسی دارید وابستگی ندارد. نظم به معنی تعهد به یک روال و پایبندی به آن، و اهمیت ندادن به خلق و خوی آن لحظه ی شماست.

این فقط نظر من نیست – تحقیقات محکمی برای اثبات این نظریه وجود دارد. مطالعه‌ای با عنوان «نظریه‌های ضمنی در مورد قدرت اراده، و آسایش روان در زندگی روزمره را پیش‌بینی می‌کنند» نشان داد که باورهای افراد در مورد قدرت اراده به طور قابل‌توجهی بر توانایی آن‌ها برای تنظیم رفتار و دستیابی به اهدافشان تأثیر می‌گذارد. کسانی که معتقدند قدرت اراده منبع فراوانی است، در مدیریت زمان خود، اجتناب از به تعویق انداختن، و پایبندی به اهداف، حتی زمانی که کار دشوار می شود، عملکرد بهتری دارند.

باورهای شما اعمال شما را شکل می دهند

اگر باور دارید که اراده نامحدودی دارید، به احتمال زیاد طوری رفتار می کنید که انگار واقعا همین طور هم هست. این شبیه به اثر دارونما یا یک پیش‌گویی خودشکوفایی است – چیزی که شما معتقدید می‌تواند به واقعیت شما تبدیل شود.

مطالعه دیگری با عنوان “نظریه های ضمنی در مورد قدرت اراده، بهزیستی ذهنی را پیش بینی می کند”.

این نشان داد که :

افرادی که معتقدند بی اراده هستند، معمولاً در کنترل خود و رسیدن به اهداف بیشتر دچار مشکل می‌شوند و در نتیجه، بهزیستی کلی پایین‌تری دارند. از سوی دیگر، کسانی که اراده را به‌عنوان یک محدودیت نمی‌بینند، نه‌تنها به موفقیت بیشتری دست می‌یابند، بلکه هنگام انجام کارها احساس بهتری نیز دارند.

نتیجه گیری:  روی عضله نظم و انضباط خود کار کنید!

طرز فکر شما مهم است. اگر فکر می‌کنید باید برای ورزش کردن باید حتما انگیزه داشته باشید، در واقع دارید خود را برای شکست در روزهایی که انگیزه ندارید آماده می‌کنید. در عوض، روی ایجاد نظم و انضباط و توانایی تمرین مداوم و صرف نظر از اینکه چه احساسی دارید تمرکز کنید.

3/5 - (2 امتیاز)
دیدگاه شما
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها